پرینورافی یا پرینوپلاستی یکی از انواع جراحی‌های مرتبط با ناحیه تناسلی است که هم کارکرد درمانی دارد و هم به عنوان نوعی جراحی زیبایی شناخته می‌شود. طی این عمل که بیشتر همراه با بیحسی موضعی انجام می‌شود، ناحیه بین دهانه واژن و مقعد که پرینه نام دارد، مورد جراحی قرار می‌گیرد. پرینورافی معمولاً برای تنگ کردن دهانه واژن، بازیابی عملکرد و زیبایی ظاهری ناحیه پرینه که پس از زایمان طبیعی دچار پارگی می‌شود انجام می‌گیرد. این جراحی سرپایی است و کمتر از 1 ساعت به طول می‌انجامد. پرینورافی نه تنها باعث درمان مشکلاتی چون بیاختیاری ادرار و زگیل ناحیه تناسلی می‌شود، بلکه با ایجاد تغییرات در اندازه دهانه واژن کیفیت رابطه جنسی و عزت نفس در افراد را افزایش می‌دهد.
پرینورافی چیست؟
پرینورافی که با عنوان پرینوپلاستی نیز شناخته می‌شود، نوعی جراحی است که برای ترمیم پرینه به کار می‌رود. پرینه، بین دهانه واژن و مقعد قرار دارد و از دو بخش درونی و بیرونی تشکیل شده است. بخش بیرونی، همان لایه نازک بین دهانه واژن و مقعد است و بخش درونی پرینه، در ادامه بخش بیرونی و در داخل بدن قرار دارد که قسمت پایینی حفره لگنی را تشکیل می‌دهد. در واقع، پرینه پایه‌ای است که از عضلات کف لگن، که اندام‌هایی مانند مثانه، روده بزرگ و اندام‌های تولید مثل را در جای خود نگه می‌دارند، حمایت میکند.
پرینه همچنین نقطه‌ای تحریک‌پذیر و حساس نسبت به برانگیختگی جنسی در بدن شماست. پوستی که پرینه را می‌پوشاند، دارای انتهای عصبی متعددی است که باعث تحریک و پاسخ جنسی می‌شود. قسمت داخلی پرینه نیز دارای ساختارهایی است که به دفع ادرار، مدفوع و رابطه جنسی کمک میکند.
هدف پرینوپلاستی تقویت و ترمیم پرینه، تنگ کردن دهانه واژن و ترمیم شل‌شدگی پوست، زخم یا آسیب‌دیدگی اطراف واژن است. یکی از مواردی که پارگی و کشیدگی پرینه را به همراه دارد، هنگام تولد نوزاد است که برای باز کردن واژن و بیرون کشیدن نوزاد، پرینه به صورت طبیعی یا توسط پزشک شکافته می‌شود. پرینورافی، فرایندی است که به ترمیم پوست اضافی و شل‌شدگی دهانه واژن که نتیجه بریدگی یا پارگی ناقص پرینه است کمک میکند.
پرینورافی با دو رویکرد انجام می‌شود که در رویکرد اول، دهانه واژن و عضلات پرینه تنگ شده و در رویکرد دوم، گشاد می‌شوند. بنابراین، جراح بر اساس شرایط بیمار روش جراحی را انتخاب میکند. به‌طور کلی، برخی از دلایل انجام پرینورافی شامل موارد زیر است:
- تنگ یا گشاد کردن دهانه واژن
- درمان و کمک به بیاختیاری ادرار (به‌خصوص پس از زایمان طبیعی)
- ترمیم پرینه‌ی آسیب‌دیده
- درمان زگیل تناسلی در ناحیه پرینه
- کمک به درمان تحریک‌پذیریِ کم جنسی
- کمک به از بین رفتن درد در هنگام رابطه جنسی
دلایل آسیب دیدن پرینه
زایمان شایع‌ترین علت آسیب دیدن پرینه است. حدود 85 درصد از افرادی که تجربه زایمان طبیعی دارند، دچار پارگی پرینه می‌شوند. زایمان‌های طبیعی مکرر نیز سبب شل شدن دهانه واژن می‌شوند.
شرایط و اختلالاتی که بر پرینه تاثیر می‌گذارند شامل موارد زیر می‌شود:
- زایمان طبیعی: زمانی که نوزاد از واژن (کانال زایمان) عبور میکند، می‌تواند باعث کشیدگی و پارگی واژن و پرینه شود. بیشتر این پارگی‌ها جزئی هستند و به مرور زمان بهبود می‌یابند. بسته به نوع و شدت پارگی، ممکن است برای ترمیم بافت، نیاز به بخیه باشد. پارگی‌های بزرگ می‌توانند به ماهیچه‌های کف لگن یا اسفنکتر مقعدی آسیب بزنند که در نتیجه می‌تواند سبب دشواری در دفع ادرار، مدفوع یا رابطه جنسی شود.
- اپیزیوتومی: به عنوان پرینیوتومی نیز شناخته می‌شود و در مواردی به دلیل بزرگی سر نوزاد و دشواری زایمان طبیعی انجام می‌شود. در طی این روش، پزشک، پرینه را کمی قبل از زایمان برش می‌دهد تا واژن برای زایمان بازتر شود. البته این روش امروزه بسیار کمتر انجام می‌گیرد، زیرا شواهد نشان می‌دهد که اپیزیوتومی ممکن است احتمال درد لگن و بیاختیاری ادرار پس از زایمان را برای برخی افراد افزایش دهد.
- کیست‌ها یا آبسه پرینه: در برخی موارد، احتمال وجود کیست‌ها یا آبسه‌های عفونی در پرینه یا داخل مقعد وجود دارد که اغلب قرمز، متورم و دردناک هستند.
- انسداد عصب پودندال: در صورت بروز آسیب و التهابِ عصب پودندال که از پرینه عبور میکند، ممکن است دردی در پرینه احساس شود که به طور ناگهانی یا تدریجی، در طی چند هفته یا حتی چند ماه ظاهر می‌شود.
- درد ارجاعی: آپاندیسیت، کولیت و برخی از اختلالات گوارشی می‌توانند باعث ایجاد درد در پرینه شوند.
- آسیب یا ضربه: صدمات مربوط به موتورسواری، دوچرخه‌سواری یا اسب‌سواری می‌تواند به پرینه آسیب برسانند. اگر دوچرخه‌سوار هستید، استفاده از صندلیِ دوچرخه مناسب می‌تواند فشار را از پرینه برداشته و خطر آسیب را کاهش دهد.
- سوء‌استفاده جنسی: پارگی پرینه ممکن است نشانه سوء‌استفاده جنسی یا خشونت حین رابطه جنسی باشد.
علاوه بر موارد ذکرشده، مطالعات متعددی اهمیت وضعیت مادر، وضعیت جنین و ویژگی‌های هنگام زایمان را در پیش‌بینی پارگی‌های شدید پرینه بررسی کرده‌اند. برای مثال، از مهم‌ترین عوامل خطر برای پارگی پرینه، زایمان اول مادر، نژاد مادر (زنان نژاد آسیایی بیشتر در معرض خطر پارگی پرینه قرار دارند) و وزن بالای نوزاد است.
سایر مواردی که باعث کشیدگی و گشاد شدن دهانه واژن می‌شوند یا به پرینه آسیب می‌رسانند عبارت‌اند از:
- کاهش یا افزایش وزن شدید
- جراحت و آسیب‌دیدگی
- ورزش سنگین
- سایر بیماری‌های زنان و زایمان
- ژنتیک
- سن
درجات آسیب دیدگی پرینه (RCOG classification)
کالج سلطنتی متخصصین زنان و زایمان (RCOG) پارگی‌های پرینه را به شرح زیر طبقه‌بندی میکند:
- پارگی درجه اول: آسیب به پوست پرینه و/ یا مخاط واژن
- پارگی درجه دوم: آسیب به پرینه که عضلات پرینه را درگیر میکند اما اسفنکتر مقعدی را درگیر نمی‌کند.
- پارگی درجه سوم: آسیب به پرینه که مجموعه اسفنکتر مقعدی را درگیر میکند.
- پارگی درجه 3-الف: کمتر از 50 درصد ضخامت اسفنکتر خارجی مقعد دچار پارگی شده است.
- پارگی درجه 3-ب: بیش از 50% ضخامت اسفنکتر خارجی مقعد دچار پارگی شده است.
- پارگی درجه 3-پ: پارگی اسفنکتر خارجی و داخلی مقعد
- پارگی درجه چهارم: آسیب به پرینه شامل مجموعه اسفنکتر داخلی و خارجی مقعد و مخاط مقعدی
طبق دستورالعمل‌های کالج سلطنتی زنان و زایمان (RCOG)، تشخیص زودهنگام، مدیریت و درمان مناسب پارگی‌های درجه سه و چهارم پرینه در حین زایمان در کاهش عوارض جسمی و ذهنی بسیار مهم است.
چه کسانی نیاز به پرینورافی دارند
پرینورافی اغلب برای ترمیم بافت پرینه در افرادی انجام می‌شود که زایمان طبیعی داشته‌اند و پرینه آن‌ها دچار پارگی شده یا بر اثر اپیزیوتومی شکافته شده است. هنگامی که بافت پرینه آسیب دیده و بر اثر زایمان یا عوامل دیگر آسیب می‌بیند، تغییر شکل داده و زخم ایجادشده در ناحیه تناسلی بر کیفیت رابطه جنسی فرد و عزت نفس او تاثیر می‌گذارد. بنابراین، کسانی که به دنبال بالا بردن کیفیت رابطه جنسی خود هستند نیز می‌توانند تحت این جراحی قرار بگیرند. از طرفی کسانی که با رابطه جنسی دردناک و اختلالاتی چون واژینیسموس دست‌وپنجه نرم می‌کنند نیز واجد شرایط انجام پرینورافی برای درمان مشکلات خود هستند.
چه کسانی نباید پرینورافی انجام دهند
پرینورافی معمولاً برای بیمارانی که هنوز تجربه زایمان نداشته‌اند انجام نمی‌گیرد. همچنین در صورت داشتن یکی از شرایط زیر نیز باید از انجام این جراحی اجتناب شود:
- بارداری
- ابتلا به سرطان
- داشتن عفونت تناسلی فعال
- نتیجه غیرطبیعی آزمایش پاپ اسمیر
به طور کلی، توصیه می‌شود پیش از تصمیم به انجام پرینورافی با پزشک متخصص درباره شرایط خود مشورت کنید تا از بروز هر گونه مشکلی جلوگیری شود.
آمادگی‌های قبل از عمل پرینورافی
اگر یائسه شده‌اید یا حتی در آستانه یائسگی هستید، دیواره واژن شما به احتمال زیاد فاقد استروژن کافی است، مگر اینکه قبلاً استروژن درمانی داخل واژن انجام داده باشید. اگر این درمان را انجام نداده‌اید، به شما پیشنهاد می‌شود که در این باره با پزشک خود مشورت کنید تا در صورت نیاز برایتان استروژن درمانی داخل واژن را تجویز کند. بدین صورت، شما می‌توانید با استفاده از استروژن‌های تزریقی داخل واژن که به مدت حداقل یک الی سه ماه پیش از جراحی انجام می‌شود، ظرفیت درمانی واژن خود را ارتقا دهید.
قبل از عمل جراحی، زمان انجام هرگونه اقدامات لازم برای تسریع بهبودی است. داشتن رژیم غذایی غنی از کربوهیدرات و پروتئین، نوشیدن مقدار زیادی آب و انجام ورزش‌های هوازی به شما کمک میکند تا برای پرینورافی آماده شوید. انجام تمرینات کگل و مطالعه درباره فرایند پرینورافی برای حفظ آرامش را در این بازه زمانی فراموش نکنید.
پرینورافی چطور انجام می‌شود؟
پرینورافی معمولاً با بیحسی موضعی انجام می‌گیرد، اما بسته به شرایط بیمار و نوع جراحی، با بیهوشی عمومی نیز انجام می‌شود. در صورت نیاز، می‌توان از داروهای آرام‌بخش استفاده کرد تا بیمار در طول عمل احساس آرامش بیشتری داشته باشد. این جراحی سرپایی، حدود یک ساعت طول می‌کشد و پس از استراحتی کوتاه در مرکز جراحی، می‌توانید به خانه بروید، زیرا احتمال نیاز به بستری شدن در بیمارستان بسیار کم است.
به طور معمول، پرینورافی شامل مراحل زیر است:
- در ابتدا، اندام تناسلی خارجی، واژن و مقعد شما به طور کامل با محلول ضدعفونی‌کننده تمیز می‌شوند.
- جراح با دقت پوست اضافی یا بافت زائد را از پرینه جدا و برشی ایجاد میکند تا به عضلات زیر پوست برسد.
- جراح از بخیه برای اتصال مجدد این عضلات زیرین استفاده میکند.
- سپس با احتیاط بخش بیرونی پرینه را با بخیه می‌بندد تا پارگی ترمیم شده و دهانه واژن به اندازه کافی تنگ شود.
- در برخی موارد، جراح ممکن است یک پانسمان در داخل واژن قرار دهد تا با ایجاد فشار بر محل جراحی از خونریزی و کبودی پس از عمل بکاهد.
- ممکن است پزشک برای کمک به دفع ادرار بیمار از کاتتر ادراری استفاده کند.
- معمولاً برای بستن برش‌های پوستی از بخیه‌های قابل جذب استفاده می‌شود که در طی چند هفته جذب می‌شوند و نیازی به برداشته شدن ندارند.
جراحی‌های قابل انجام همزمان با پرینورافی
جراحی‌هایی که می‌توانند به طور همزمان با پرینورافی انجام شوند شامل موارد زیر هستند:
واژینوپلاستی
برخلاف پرینورافی که تنها به بازیابی عملکرد و تنگ شدن عضلات در دهانه واژن و پرینه کمک میکند، واژینوپلاستی ممکن است به دلایل مختلفی انجام شود. به عنوان مثال، در برخی موارد، عمل جراحی به منظور تنگ کردن یا ترمیم کانال واژن (قسمت داخلی واژن) انجام می‌شود. گاهی نیز، واژینوپلاستی برای ایجاد واژن که بخشی از جراحی تطبیق جنسیت است انجام می‌شود. مخاطب این نوع جراحی، افرادی که بدون واژن متولد شده‌اند و زنان ترنس هستند. در موارد دیگر، طی فرایند واژینوپلاستی، جراح، واژن آسیب‌دیده را بازسازی میکند. جراحان اغلب عمل پرینورافی و واژینوپلاستی را با هم انجام می‌دهند.
لابیاپلاستی
لابیاپلاستی یک روش جراحی است که شامل تغییر اندازه یا شکل لابیامینور یا لابیاماژور است. این جراحی معمولاً برای رفع مشکلات مربوط به ناراحتی فیزیکی، بهبود ظاهر یا افزایش عزت نفس فرد انجام می‌شود. این روش ممکن است شامل برداشتن بافت اضافی، تغییر شکل لابیا یا اصلاح عدم‌تقارن باشد.
تزریق چربی به واژن و لابیا
تزریق چربی به واژن و لابیا یک عمل زیبایی است که برای بهبود ظاهر و حجیم شدن واژن و لابیا انجام می‌شود. در طی این روش، چربی از یک محل اهداکننده در بدن بیمار (مانند شکم یا ران) برداشت می‌شود و سپس برای افزایش حجم و بهبود ظاهر به دیواره‌های واژن یا لابیا تزریق می‌شود. این روش معمولاً برای رفع مشکلات مربوط به کاهش حجم، نازک شدن یا عدم‌تقارن اندام تناسلی بانوان انجام می‌شود.
کولپورافی خلفی و قدامی
کولپورافی خلفی و قدامی روش‌های جراحی هستند که برای ترمیم و تقویت بافت‌های دیواره واژن انجام می‌شوند و معمولاً برای رفع افتادگی اندام لگنی مورد استفاده قرار می‌گیرند. افتادگی اندام لگنی زمانی پیش می‌آید که ماهیچه‌ها و بافت‌های پشتیبان در دیواره واژن برای نگه داشتن و حمایت اندام‌ها در جای خود بسیار ضعیف شده‌اند. در نتیجه، کولپورافی این ماهیچه‌ها و بافت‌ها را تقویت میکند تا بتوانند از اندام‌های لگنی مانند مثانه و رکتوم حمایت کنند. در طی این روش‌ها، بافت‌های ضعیف ترمیم می‌شوند و گاهی اوقات بافت‌های پیوندی برای افزایش حمایت اضافی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در جدول زیر به طور خلاصه به موارد بالا اشاره شده است:
| نام جراحی | توضیح جراحی | هدف جراحی |
|---|---|---|
لابیاپلاستی | جراحی تغییر شکل لابیامینور یا ماژور برای تغییر شکل یا کاهش اندازه آن‌ها | بهبود زیبایی، برطرف کردن ناراحتی یا نارضایتی از ظاهر |
| واژینوپلاستی | جراحی تنگ کردن و بازسازی کانال واژن | تنگ شدن واژن، افزایش رضایت جنسی، برطرف کردن سستی ناشی از افزایش سن یا زایمان |
تزریق چربی به واژن و لابیا | تزریق چربی به دیواره‌های واژن یا لابیا برای افزایش حجم و بهبود ظاهر | افزایش حجم و بهبود فرم واژن و لابیا، برطرف کردن مشکلات مربوط به کاهش حجم یا عدم تقارن |
| کولپورافی خلفی و قدامی | جراحی ترمیم افتادگی دیواره خلفی واژن | درمان افتادگی دیواره خلفی واژن |
دوران نقاهت و مراقبت‌های بعد از پرینورافی
پس از انجام عمل، بیمار برای مدت کوتاهی تحت نظر قرار می‌گیرد و سپس اجازه دارد تا به خانه برود. بهبودی کامل پس از پرینورافی حدود 6 تا 8 هفته طول می‌کشد. در طول این دوره دستورالعمل‌های پزشک خود را دنبال کنید. برخی از مراقبت‌های لازم بعد از عمل به شرح زیر است:
- حداقل به مدت شش هفته از وارد کردن هر گونه شیء مانند تامپون و کاپ قاعدگی به واژن خودداری کنید. همچنین، در این مدت از برقراری رابطه جنسی نیز بپرهیزید.
- فعالیت‌های فیزیکی را حداقل برای چهار هفته محدود کنید. در این مدت از بلند کردن اجسام سنگین یا ورزش‌های سنگین خودداری کنید.
- مقدار زیادی آب بنوشید و فیبر زیادی بخورید تا دچار یبوست نشوید.
- در صورت خونریزی واژینال از پدهای بهداشتی استفاده کنید.
- ناحیه جراحیشده را تمیز و خشک نگه دارید. بخیهها در عرض چند هفته خودبه‌خود جذب می‌شوند.
- پس از بهبودی، اکثر پزشکان تمرینات کگل را برای کمک به تقویت این ناحیه توصیه می‌کنند. ممکن است لیستی از تمرینات در خانه ارائه دهند یا از شما بخواهند برای چند هفته به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنید.
- پس از جراحی ممکن است در واژن خود احساس درد کنید؛ این مشکل طبیعی است و با خوردن داروهای مسکن تجویزشده و استراحت برطرف خواهد شد.
- برخی از افراد ممکن است تا چند روز پس از جراحی، هنگام نشستن احساس ناخوشایندی داشته باشند که این امر طبیعی است.
- تا یک هفته پس از جراحی، لکه‌بینی یا ترشحات قهوه‌ای رنگ نیز طبیعی است، هرچند که باید به تدریج از بین برود.
- ممکن است به شما توصیه شود از فعالیت‌های بدنی که بر ترمیم پرینه تأثیر دارند، مانند بلند کردن جسم، دوچرخه‌سواری، اسب‌سواری، کشش‌های تهاجمی، ورزش‌های سنگین و زور زدن هنگام مدفوع کردن اجتناب کنید.
- در حالی که اکثر بیماران می‌توانند ظرف چند روز به سر کار بازگردند، زمان استراحتی که نیاز دارید بستگی زیادی به نوع جراحی و نوع فعالیت‌های مورد نیاز شما در محل کار دارد. معمولا از روز بعد از جراحی می‌توانید رانندگی کنید و پیاده‌روی کوتاه داشته باشید.
عوارض و خطرات انجام پرینورافی
در طول عمل احساس درد نخواهید کرد، اما ممکن است پس از آن احساس ناراحتی در ناحیه جراحیشده و اطراف آن داشته باشید. داروهای ضد التهاب و مسکن‌ها می‌توانند به کاهش درد کمک کنند. مانند بسیاری از جراحی‌ها، خطر بروز عوارض بعد از پرینورافی وجود دارد. برخی از رایج‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
- عدم دستیابی به نتیجه مطلوب (تنگی یا استحکام)
- دیسپارونی یا رابطه جنسی دردناک به دلیل تنگ شدن دهانه واژن. البته افراد کمی ممکن است پس از انجام پرینورافی، روابط جنسی دردناک تجربه کنند اما خوشبختانه، اکثر بیماران متوجه می‌شوند که رابطه جنسی پس از جراحی راحت‌تر است.
- عفونت، که در صورت مصرف داروها و رعایت نکاتی که توسط پزشک تذکر داده شده‌اند، به راحتی قابل رفع است. همچنین ممکن است در صورت استفاده از کاتتر ادراری، مثانه عفونت کند که با علائمی مانند سوزش هنگام دفع ادرار، تکرر ادرار و احتمالاً ادرار خونی همراه باشد که خوشبختانه، به راحتی با یک دوره کوتاه آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.
- یبوست مزمن که می‌تواند باعث مشکلات ساختاری در دیواره خلفی واژن شود که در مجاورت روده قرار دارد. همچنین، برخی از داروهای مسکن می‌توانند منجر به یبوست شوند. خوشبختانه، یبوست را می‌توان با ملین‌های تجویزی، رژیم غذایی با فیبر بالا و مایعات زیاد درمان کرد.
- خونریزی از محل جراحی، از آن‌جایی که محل جراحی از نظر اندازه بسیار محدود است، احتمال خونریزی جدی در حین پرینورافی که نیاز به تزریق خون داشته باشد، کمتر از 1٪ است.
مزایای انجام پرینورافی
هنگامی که پرینه به دلیل زایمان شکافته می‌شود، فرآیند ترمیم می‌تواند منجر به ایجاد زخم و شکافی ناهموار شود. پرینورافی به بهبود ظاهر پرینه کمک میکند تا اعتمادبه‌نفس زنان پس از آسیب‌دیدگی بافت‌ها ترمیم شود. همچنین، اثرات زایمان یا افزایش سن بر روی پرینه می‌تواند باعث گشاد شدن دهانه واژن شود که این امر می‌تواند رضایت جنسی افراد را کاهش دهد. بنابراین، با تنگ کردن و ترمیم بافت‌های واژن، پرینورافی می‌تواند رضایت جنسی را بهبود بخشد. بنابراین به طور کلی مزایای پرینورافی عبارتند از:
- بهبود رضایت جنسی
- افزایش عزت نفس به دلیل بالا رفتن کیفیت رابطه جنسی
- بازگرداندن اندازه دهانه واژن به اندازه قبل از زایمان (تنگ کردن دهانه واژن)
- اصلاح و برطرف کردن جای زخم، بافت‌های زخمی و شکاف ناهموار پرینه
- زیباتر شدن اطراف واژن و بافت پرینه
همچنین، پرینورافی می‌تواند در درمان موارد زیر نیز موثر باشد:
- بیاختیاری ادرار
- واژینیسموس (انقباضات غیرارادی واژن در طول رابطه جنسی)
- دیسپارونی (رابطه جنسی دردناک)
- درد هنگام استفاده از تامپون یا کاپ قاعدگی
- تنگی مجرای واژن (معمولاً در اثر درمان سرطان)
- زگیل ناحیه تناسلی
- عفونت مکرر واژن
سایر عمل‌های جراحی ترمیم پرینه
در ترمیم پرینه، انواع روش‌های جراحی و تکنیک‌های مختلفی وجود دارد که بسته به موقعیت و اندازه زخم، میزان آسیب و مشکلات مرتبط، انتخاب می‌شوند. این روش‌ها، شامل پرینورافی، بازسازی پرینه و ترمیم عضلات پرینه می‌شوند که در ادامه معرفی شده‌اند:
بازسازی پرینه
بازسازی پرینه یک روش جراحی است که معمولاً در مواردی انجام می‌شود که پرینه به دلیل ضربه، درمان سرطان یا سایر شرایط پزشکی به شدت آسیب دیده یا از بین رفته باشد. تکنیک‌های خاص مورد استفاده در بازسازی پرینه ممکن است بسته به نیاز فرد و میزان آسیب متفاوت باشد. این روش ممکن است شامل استفاده از گرافت‌های بافتی، فلپ‌ها (استفاده از بافت یک ناحیه از بدن برای ترمیم قسمت دیگر بدن) یا سایر تکنیک‌های ترمیمی برای بازسازی ساختار پرینه و بازیابی عملکرد و بهبود ظاهر آن باشد.
ترمیم عضلات پرینه
ترمیم عضله پرینه با هدف ترمیم یا تقویت عضلات پرینه انجام می‌شود. عضلات پرینه نقش مهمی در حمایت از اندام‌های لگنی و تسهیل عملکرد جنسی دارند. عوامل مختلفی مانند زایمان، افزایش سن یا ضربه می‌توانند باعث ضعف یا آسیب این عضلات شوند. ترمیم عضله پرینه ممکن است شامل تکنیک‌هایی مانند بخیه زدن یا اتصال مجدد عضلات برای بازگرداندن قدرت و عملکرد آن‌ها باشد. این روش به طور خاص بر روی ماهیچه‌های پرینه تمرکز دارد و هدف آن بهبود حمایت از عضلات کف لگن، کاهش علائمی مانند افتادگی اندام لگن یا بیاختیاری ادرار و بهبود سلامت کلی لگن است.
در جدول زیر انواع روش‌های جراحی ترمیم پرینه مقایسه شده‌اند:
| نوع جراحی | توضیح جراحی | دلیل انجام جراحی | مزایای جراحی | معایب جراحی |
|---|---|---|---|---|
| پرینورافی (پرینوپلاستی) | ترمیم پرینه، شامل بخیه زدن بافت‌ها برای بازگرداندن یکپارچگی و حمایت از عضلات پرینه | – پارگی واژن – برش ایجاد شده توسط اپیزیوتومی – پارگی پرینه | – بازیابی یکپارچگی و عملکرد پرینه – ساده بودن روش – موثر برای آسیب‌دیدگی خفیف تا متوسط پرینه | – مناسب نبودن برای آسیب‌دیدگی وسیع‌تر یا پیچیده‌تر – امکان بهبودی ناقص، عفونت، درد در طول فرآیند بهبود |
بازسازی پرینه | بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده و بازیابی عملکرد | – آسیب‌دیدگی پیچیده یا گسترده پرینه – پارگی‌های مکرر – فیستول‌ها – نقص‌هایی که ساختارهای متعددی را درگیر می‌کنند | – درمان آسیب‌دیدگی شدید و پیچیده پرینه – نتایج عملکردی و زیبایی – ماندگاری بالای نتایج | – پیچیده بودن روش – احتمال افزایش خطرات و عوارض جراحی – نیاز به مهارت بالای جراحی – دوره نقاهت طولانی‌تر |
| ترمیم عضلات پرینه | ترمیم و اتصال مجدد عضلات آسیب‌دیده با هدف بازگرداندن یکپارچگی و عملکرد عضلانی | آسیب‌دیدگی عضلات پرینه | – بازیابی یکپارچگی و عملکرد عضلات پرینه – بهبود قدرت و حمایت عضلانی | – نیاز به مهارت بالای جراحی – مناسب نبودن برای انواع دیگر آسیب‌دیدگی پرینه – امکان بهبودی ناقص، عفونت، درد در طول فرآیند التیام – خطر ضعف عضله پرینه |
هزینه جراحی پرینورافی
هزینه پرینوپلاستی بسته به محل زندگی شما، پزشک متخصص و میزان گستردگی جراحی متفاوت است. اکثر بیمه‌های درمانی، جراحی‌های زیبایی واژن را پوشش نمی‌دهند. با این حال، اگر پرینورافی، جراحی درمانی تعیین شود، ممکن است استثنائاتی وجود داشته باشد. بهتر است پیش از انجام این جراحی با پزشک و کارگزاری بیمه خود درباره هزینه‌ها و پوشش بیمه مشورت کنید.
سوالات متداول
دوران نقاهت پس از پرینورافی چه مدت است؟
بین 4 تا 8 هفته زمان میبرد تا به طور کامل دوره درمان تمام شود.
چه طور میتوانم به پروسه درمان محل بخیهها سرعت دهم؟
قرارگیری ناحیه جراحیشده در معرض هوای تازه به این فرایند کمک میکند. از پوشیدن لباس زیر برای مدتی خودداری کنید.
آیا پرینورافی دردناک است؟
خیر. در طول جراحی تحت بیحسی موضعی قرار میگیرید و دردی احساس نخواهید کرد. با این حال ممکن است پس از جراحی احساس ناخوشایندی در ناحیه جراحیشده داشته باشید.
عمل پرینورافی چقدر طول می‌کشد؟
این جراحی سرپایی بوده و حداکثر یک ساعت زمان میبرد. به طور معمول بین 30 تا 45 دقیقه برای آن زمان در نظر گرفته می‌شود.
عوارض پرینورافی چیست؟
همچون بسیاری از جراحی‌ها، خطر خونریزی یا عفونت با احتمال کم وجود دارد. همچنین احتمال یبوست، رابطه جنسی دردناک برای مدتی پس از جراحی نیز وجود دارد.
آیا میتوانم پس از پرینورافی استحمام کنم؟
بله امکان استفاده از حمام وجود دارد اما از نشستن در وان برای 2 تا 3 هفته خودداری کنید تا از بهبودی محل زخم اطمینان حاصل کنید.
آیا خونریزی پس از پرینورافی طبیعی است؟
این که 3 تا 4 روز مقدار کمی خونریزی و ترشح داشته باشید طبیعی است. اما در صورت بروز خونریزی در حجم زیاد به پزشک مراجعه کنید.
چقدر طول می‌کشد تا بخیه‌های ناحیه پرینه جذب شوند؟
بین 1 تا 2 هفته طول می‌کشد تا بخیه‌های پرینه جذب شوند. ممکن است روی پد بهداشتی یا هنگام استفاده از سرویس بهداشتی متوجه آن شوید که جایی برای نگرانی نیست.
آیا محل جراحیشده می‌تواند با آب شسته شود؟
بله. اما از صابون یا هر نوع محلول تمیزکننده دیگری بدون اطلاع و دستور پزشک استفاده نکنید و تنها این ناحیه را با آب شستشو دهید.
آیا میل جنسی پس از پرینورافی کم می‌شود؟
خیر. ممکن است روزهای اول پس از بهبودی کامل و در اولین رابطه جنسی پس از دوران نقاهت به دلیل تنگ شدن دهانه واژن کمی احساس درد داشته باشید، اما به طور کلی پرینورافی به افزایش کیفیت رابطه جنسی کمک میکند.
آیا ممکن است طول پرینه افزایش پیدا کند؟
این جراحی برای افزایش طول ناحیه پرینه محدودیت‌هایی دارد و حداکثر تا 4 سانتی‌متر به طول پرینه اضافه می‌شود.
